Christine Paul-Podlasky
Urodziła się w Londynie, gdzie uczęszczała do szkoły baletowej Royal Ballet „White Lodge”, której nie ukończyła. Jest absolwentką Webber Douglas Academy of Dramatic Art w Londynie (1969). Po ukończeniu szkoły zmieniła, za radą dyrektora, pisownię imienia oraz nazwisko z Christina Podleska na Christine Paul. Do używania właściwego nazwiska – Krystyna Podleska – powróciła dopiero po osiedleniu się w Polsce. Do Polski przyjechała po raz pierwszy w 1958. Poznała wówczas Stanisława Dygata, przyjaciela ojca z lat młodości, co kilkanaście lat później zaowocowało propozycją głównej roli w filmie Stanisława Lenartowicza Za rok, za dzień, za chwilę.... W latach 1967–1992 występowała w Teatrze Nowym w POSK-u w Londynie. Pracowała również m.in. w Polskim Teatrze Dramatycznym w Londynie, Royal Court Theatre, Richmond Theatre, Phoenix Theatre Leicester, The Almost Free Theatre i Lyric Theatre. Występowała m.in. z Ireną Anders (pseud.art. Renata Bogdańska), Zofią Terné i Henrykiem Vogelfängerem. Reżyserzy i krytycy teatralni doceniali jej talent komiczny, zachwycali się jej urodą i żywiołowością. Od połowy lat 70. przyjeżdżała okazjonalnie do Polski na zdjęcia do filmów Krzysztofa Zanussiego, Stanisława Lenartowicza, Stanisława Barei i Ewy Kruk. Jej plany rozwoju kariery w Polsce zniweczyło wprowadzenie w grudniu 1981 stanu wojennego – wybrała wówczas dalsze życie w Wielkiej Brytanii. W roku 1999, po śmierci rodziców, osiedliła się w Polsce w Zielonkach pod Krakowem. Występowała m.in. w Teatrze Ludowym w Krakowie (w latach 1998–1999, 2002, 2005). Grała tam m.in. w sztuce Mój boski rozwód, która swą premierę miała 26 czerwca 2005. W 2008 zagrała epizod w serialu Świat według Kiepskich - sąsiadkę Kiepskich i Paździochów, przybyłą ze Stanów Zjednoczonych, Barbarę Podlaską-Dżekson.
