Faust aux enfers

De Duitse legende van het onheilige pact van een geleerde met de duivel zou de meeste bioscoopbezoekers (althans Europese) zeer bekend zijn geweest, dus de vroege filmische behandeling van Georges Méliès kwam waarschijnlijk weg met het simpelweg aanbieden van een fantasievol geïllustreerde late aflevering zonder de eerdere verhalende context (gesproken vertelling biedt echter een deel van de laatste in deze gerestaureerde prent). Verleid door Mephistopheles met allerlei dansende en etherische babes, wordt Faust eerst opgewonden en vervolgens doodsbang door de aanblik van verschillende demonen en monsters. De ontwerpers van de geschilderde decors gingen hier echt los op en beeldden de (soms sexy) kwellingen van de ondergrondse hel in vette bewoordingen af (zelfs wanneer ballerina's op de voorgrond steigeren). (Dennis Harvey, Fandor)